Ne Okuyorum

         Yazar Ayları etkinliği tüm hızıyla sürerken ben Ağustos yazarımızı okuyup, bu ayı geride bıraktım. Eylül ayında Stephen King okuyacağımızın duyurusu henüz yapılmadıysa da oylamalar Stephen King'li bir Eylül'ün bizi beklediğini gösteriyor. Ben de çocukluk fobim haline gelen kitap uyarlamalı filmlerinden dolayı Stephen King'e henüz başlayamadım. Bu bahaneyle Eylül'de bol bol Stephen King okuyacağım. ( Konumuz bu değil ama yeri gelmişken duyurusunu yapayım istedim.)

 

        Eylül ayımı bu planla doldurunca da Okuma Şenliği'ndeki listemi tamamlamaya çalışıyorum bir an önce. Bu sebeple Herkesin okuduğunu düşünüp de henüz okumadığım kitap olarak Kristin Hannah' ın Kış Bahçesi'ni seçtim. Herkesin okuduğunu düşünmüyorum ama bizim ailede ben hariç herkes ya okudu ya da okumaya can atıyor statüsünde. Bu kitabın bir özelliği var bizim için, bu sebeple bizim evde bu kadar popüler durumda. Anneannemin yeğeni, yani teyzem tatillerinin sonunda bizi ziyarete geldiler ve tatilde okuduğu bu kitabı duygulanarak anlatmaya başladı.

         Bizim için bu kitabı özel yapan hikayemiz şöyle; büyük anneannem Rusya'da doğup, büyümüş bir Bulgar göçmeniymiş. Büyük dedemse Rus Savaşı sırasında askermiş ve geri dönüşüne izin verilmeyince tütün üretimine girerek orada yaşamaya başlamış ve gel zaman git zaman birbirlerini bulmuş bu güzel aşıklar. 2 çocukları ( teyzemin annesi ve diğer büyük teyzem) Rusya'da doğmuş ve tam olarak anlamadığım bir sebeple Türkiye'ye göçmüşler. Burada da anneannem ve 2 çocukları daha olmuş. Türkiye'ye daha önce hiç gelmemiş olan büyük anneannem rahat bir hayattan, 70 sene önceki Tirebolu' ya yanlarında tek bir parça alamadan gelince çok garipsemiş. Kendi eşyalarından uzakta, fakirane bir hayat ve tabii ki ailesinden haber alamadan ömür süren büyük anneannem için yaşam oldukça zor geçmiş. Ailemden dinlediğim bir çok anıdan en çok etkilendiğim; büyük anneannemin bir sigara sarıp, Karadeniz'in sonu görünmeyen denizine bakıp, ağlayarak Türk kahvesini içmesiymiş. "Denizin sonunda  memleketini görebilecekmiş gibi bakardı sanki. " derler bizimkiler anlatırken. Elimdeki kitabı teyzem okurken bu yüzden çok duygulanmış, "Anneannem aklıma geldi hep kitabın satırlarında. Onun hüznü geldi gözlerime. " deyince bu kitabı okuma sırasında anneannemin önüne geçiverdim. Sıla ve aile hasretiyle yaşamını yitirmiş büyük anneannemi de anmış olurum böylece diyerek başlıyorum Kış Bahçesi' ne.

        Bana gelirsek; uzun zamandır hikayelerini dinlediğim büyük anneannem ve büyük dedem hakkında yaptığım bir çok araştırmaya rağmen henüz pek de bir şey öğrenemedim. Kitap hakkında da en ufak bir fikre sahip değilim, duygusal olduğu dışında. Beni ne tür sürprizler bekliyor, neler yaşayacağım okurken bilmiyorum. Karmakarışık bir yargıyla kitaba başlıyorum ama bu kitabın okunması gerektiğini hissediyorum. .