Nefes Nefese

     Sen ne güzel kitaptın öyle Nefes Nefese. Bu aralar kitap seçimlerim denk geldi sanırım, önce Serenad sonra Nefes Nefese' yle Yahudi katliamını baya içime sindirdim. Doğrusu sindirmek pek uygun bir kelime değil. İnsanın boğazında bir düğüm olarak kalıyor yaşananlar. Neler yaşanmış öyle.. Ne acılar.. Ne kaçışlar.. O kadar sarsıcı bir hikaye ki...

     Nefes Nefese bir kaçış öyküsü. Vatanını, sevdiklerini terk etmek  bazen de tam da o kaçtıklarına geri dönmek pahasına Nazizm' den kaçışın öyküsü.

     Bir kez daha gurur duydum ülkemle insanlıktan nasibini aldıkları için. Türk diplomasisinin bu kaçışa yardımları anlatılıyor kitapta. Ve başrolde bu diplomatlar ve tek suçu Yahudi olmak ya da bir Yahudi' yi sevmek olan insanlar var. Kitabın başında da bu diplomatlarımızın bulunduğu bir şeref listesi vermiş yazar. Onlar sayesinde toplama kamplarından kurtulanların, bir kurtuluş olarak gördükleri İstanbul' a yolculuklarının hikayesi anlatılmış. Hayat, ümit, gelecek, mutluluk yüklenmiş bir trende yolculuklarıyla son buluyor kitap. 

     Ayşe Kulin' le neden bu kadar geç tanıştım bilmiyorum. Ama kaybedilen zamanı telafi edeceğime eminim. Çok içten, çok sade bir anlatımı var Ayşe Kulin' in. Sanki bir film izler gibi izliyorsun yaşananları. Diplomatik konuşmalara yer vermesini ve 1-2 karakteri değil, hikayesini amaç yapmasını da çok sevdim. 

     Kitapta çok güzel bir benzetme vardı:

 "Aslında İnönü ayağında eskimiş rugan pabuçları, çok kaygan bir zeminde üç büyük primadonnayla tehlikeli bir vals yapmaktaydı. İngiltere beline sarılmış, onu kendine döndürmek isterken, Almanya kollarından çekerek öte yana çevirmeye çalışıyor, Rusya ise kocaman postallarıyla ayağına basıyordu."

      II. Dünya Savaşı döneminde arada kalan Türkiye' yi bu cümlelerden güzel özetlemek mümkün değil sanırım. 

" Hiç durmadan, dinlenmeden, çılgınca çalışmak, sonra yine sökülmek kök salmaya başlanmış topraklardan ve yine gitmek. Vatansız olmanın bedeli, vatansız bir ırka mensup olmanın değişmez kaderiydi bu! "