Kategoriler

5 Şubat 2013 Salı

Tanrı Daima Tebdil-i Kıyafet Gezer

Tanrı Daima Tebdil-i Kıyafet Gezer

     Hani bazı kitaplar vardır. Gerçekten ne kadar uzaklaşsa da büyüler ve sorgulamazsın ya da en azından eleştirmezsin. İşte bu kitap da gerçekten uzaklaşanlardan ama bolca eleştiri yaptıran cinsinden. Kişisel gelişim kitabının roman versiyonu olarak tanıtılıyor kendileri. Ancak ortada ne roman vardı, ne de kişisel gelişim.

     Bu kitabı beğenen insanları gerçekten anlayamadım. Benim mi beklentim yüksek kitaplardan da ben bu kadar yargılıyorum? Yoksa insanların mı beklentileri düşük? Çözemedim doğrusu.

     Kitabın arkasını okuyup, biraz da bilinçsizce aldığım bir kitaptı. Kitabın arkasındaki tanıtımı okuyunca insan heyecanlanıyor çok sağlam bir kitaba denk geldim diye. Ne yazık ki vasat bir kitap olmaktan öteye gidemedi benim için.


     Bu kadar yerdikten sonra gelelim hikayeye. Karakterimiz bunalımın zirvelerinde gezerken bir makale okuyor. Paris' te en güzel intihar edilecek mekanı öğreniyor bu yazıyla. Sonra çıkıyor Eyfel Kulesi' nin tepesine. Tam intihar edecekken yanına biri geliyor ve "Ben senin hayatını yönetirim, sen boşa ölme." gibilerinden bir kaç cümleyle adamı aşağı indiriyor. Sonra başlıyor adama emirler yağdırmaya..

     Adamın çekingenliğini yok edecek bir kaç yöntemle onu eğitiyor. O bitiyor adamı parasız pulsuz, in cin top oynayan bir yere bırakıyor ve evine geri dön diyor. Sigarayı bıraksın diye adamı zorla gecenin bir vakti uyandırıp sigara içirtiyor. Sonra kitabın yarısı da bitti artık biraz aksiyon olsun diyerek bu gizemli adamı seri katil kılığına sokuyor. Bir de saçma sapan bir şekilde kitabı bağlıyor ki sonu başından sıkıcı. 

     Ben niye böyle bir hata yaptım da bu kitabı aldım bilmiyorum. Madem aldım takıntı bu ya okumam lazım bir gün diyerek başladım. Yarım bırakmak olmaz diyerek de bitirdim. Bir umut bir şeyler olur belki kitapta, ön yargılı olmayayım dedim ama kitapta tutunabileceğim mantıklı hiçbir şey bulamadım. 

     Kişisel gelişimle, romanı birbirine karıştırmış benim okuduğum tek güzel yazar Elizabeth Gilbert' tır ki kendisi de zaten sadece bir kitapta ( Ye, Dua Et, Sev) başarılı oldu. ( Yeri gelmişken onun da 2. kitabı olan Ye, Dua Et, Evlen' i okumamanızı öneririm.)

     Kitabı niye beğenmediğimi netleştirmek adına şunları da ilave etmek istiyorum yazıma. Kişisel gelişim yönü oldukça zayıftı. Gelişim bu şekilde yapılamayacak kadar önemli bir adım çünkü. Utanma deyince insan utanmayı bırakmaz. Roman yönüne gelirsek bir insan evladının başından geçen bir hikayeden bahsediyor kitap ki günümüz dünyasından hani. Bir insanın kendini öylece birinin ellerine bırakıp, her dediğini yapması inanılmaz saçma bir durum. Sigara iç diye mesaj atılıyor diye gecenin bir vakti uyanıp sigara içip yatılmaz.

     Kitabın bana ve kişisel gelişimime tek faydası, daha da ön araştırma yapmadan popüler kitap almama kararı verdirmesidir. Kısaca ben bir hata yaptım siz de yapmayın. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder