Elif Şafak ~ Baba ve Piç

Baba ve Piç

     Elif Şafak' tan okuduğum ikinci kitabım Baba ve Piç. Aşk' la kendisi ve kalemiyle tanışmıştım. Bu kitabındaysa kalemiyle ve kelime oyunlarıyla, hoş esprileriyle oldukça beğendim Elif Şafak' ı. 

     Kitabın konusuna gelirsek temelde 2 kızı konu alıyor ve çevresindeki kadın sürüsünü. Bir Ermeni kızı ve bir Türk kızının, birbirine zıt ve zıt oldukları kadar da yakın kişiliklerinin etrafında örülüyor hikaye. Biri için geçmişine tutunmadan var olmak imkansızken, diğeri içinse geçmişinden kaçarak var olmak bir zorunluluk. 

     Komediyle karışmış bir dram söz konusu kitapta. Hikayelerin ve karakterlerin muhteşem bir şekilde bağlanmasıyla daha ilk sayfalardan alıp götürüyor insanı roman. Bazı bazı eleştirel yaklaşımlar içine girsem de, romanın hakkını vermek için içimdeki o baskın sesi susturarak tadını çıkardım kitabın.

     Bir çok kadın karakter mevcut kitapta ve onların enteresan huyları güzel bir baharat katmış kitaba. Deneyimlenecek bir kitap kesinlikle.

     Gelelim benim alıntılarıma... Elif Şafak' ın çok hoş benzetmeleri olmuş kitapta. Bazen durup, kıkırdayıp, devam ettim okumaya.

" Bebeğin üzerinde somon rengi şeritler ve mora çalan düğmelerle süslü cart yeşil bir elbise vardı. Çocukcağız bu haliyle çılgın biri tarafından süslenmiş küçük bir Noel ağacına benziyordu."

"Ne Zeliha' nın iddia ettiği gibi habis, ne annesinin dediği kadar yüce..sıradan bir adam olmak istiyordu sadece. Hem iyi hem de hata yapabilen biri. Herkes kadar, herkes gibi."

" Zira aşk iktidarı sever. Bu sebeptendir ki başkalarına ölümüne aşık olabiliriz, ama bize ölümüne aşık olanları içten içe küçümser, öteleriz."

"Sen ve Cumhuriyet bu şehre birlikte geldiniz. Meğer bilmeden ikinize de hasretmişim, ikinizi de beklermişim dört gözle."

"Belki dünyanın kurallarını bilmiyordu kedi. Gökyüzünden düşen hiçbir şeye küfredilmemesi gerektiğini tembihleyen olmamıştı ona. Kimse dememişti, ne yağarsa yağsın tepene semadan, kabulündür. Buna yağmur da dahil."